اگر شما برنامه ای برای مراجعه به پزشک برای تشخیص افسردگی دارید، در اینجا انواع تست هایی که پزشک برای تشخیص افسردگی از شما می گیرد معرفی شده اند. نخست، در نظر داشته باشید هر تستی، تست افسردگی نمی باشد. برخی از تست ها برای تشخیص افسردگی بالینی به کار برده نمی شوند بلکه برای رد سایر مشکلات پزشکی است که ممکن است با افسردگی علائم مشابهی را داشته باشند.

در بیشتر موارد، پزشک آزمایش فیزیکی انجام می دهد و یک سری آزمایشهای آزمایشگاهی برای اطمینان حاصل کردن از این که این علائم مربوط به بیماری تیروئید، کمبود ویتامین D، یا مشکل پزشکی دیگری نباشد، را انجام می دهد. اگر علائم که شما دارا می باشید مربوط به بیماری فیزیکی باشد با درمان این بیماری ها علائم افسردگی کاهش خواهد یافت.

تشخیص افسردگی و معاینات جسمی

باز هم هدف از انجام معاینات جسمی برای رد علل فیزیکی افسردگی می باشد. زمانی که معاینات فیزیکی صورت می گیرد، تمرکز پزشک بیشتر بر روی سیستم عصبی و غدد درون ریز خواهد بود. پزشک سعی خواهد کرد هرگونه مسئله ای را که به بهداشت و سلامت جسمی مربوط می شود را نسبت به علائم افسردگی بالینی شناسایی کند.

به عنوان مثال، کم کاری تیروئید- ناشی از غده ی تیروئید- شایع ترین مشکل پزشکی است که با علائم افسردگی در ارتباط می باشد. دیگر علائم مربوط به اختلالات غدد درون ریز که منجر به افسردگی می شود شامل پرکاری تیروئید- ناشی از تیروئید پرکار- و بیماری کوشینگ- یک اختلال مرتبط با غده ی آدرنال است.

بسیاری از بیماری های سیستم عصبی مرکزی نیز می تواند منجر به افسردگی شود. برای مثال، افسردگی امکان دارد با یکی از شرایط زیر همراه باشد:

• غده های سیستم عصبی مرکزی
• ضربه به سر
• انسداد بافت ها
• ضربه
• سیفلیس
• سرطان های متعدد (مانند سرطان لوزالمعده، پرستات و سرطان پستان)

مصرف داروهای کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون، که افراد مبتلا به بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید یا آسم از آن استفاده می کنند نیز با ایجاد افسردگی در ارتباط است. داروهای دیگری مانند مصرف خودسرانه استروئیدها و آمفتامین ها و داروهای کاهش دهنده ی اشتها نیز ممکن است منجر به افسردگی شوند.

تشخیص افسردگی و تست های آزمایشگاهی

پزشک می تواند با پرسیدن سوالات خاصی از شما و انجام تست های آزمایشگاهی افسردگی را تشخیص دهد. پزشک ممکن است به هر حال یک سری آزمایش ها را بر روی شما انجام دهد تا این علائم مربوط به مشکلات دیگری نباشد. پزشک ممکن است برای شما آزمایش خون بنویسد و یک سری علائم که مربوط به مشکلات جسمی می شود را در برگه ی آزمایش شما تیک بزند.

پزشک آزمایش خون را برای اطمینان حاصل کردن از اینکه مشکل شما مربوط به کم خونی یا مشکل تیروئید یا هورمون های دیگر، کمبود کلسیم و ویتامین D در بدن شما نباشد را انجام می دهد.

آزمایش های تشخیص افسردگی

امکان دارد پزشک آزمایشهای دیگری را بر روی شما انجام دهد که بخشی از معاینات فیزیکی اولیه می باشند. در میان آنها پزشک برای بررسی الکترولیت ها، عملکرد کبد، غربالگری سم شناسی، و عملکرد کلیه برای شما آزمایش خون تجویز کند. به دلیل اینکه کبد و کلیه مسئول دفع سمومی هستند که به وسیله ی مصرف داروهای ضد افسردگی وارد بدن می شوند اگر هریک از این ارگان های بدن دچار مشکل شوند سموم در بدن انباشته شده و برای شخص مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد.

آزمایش های دیگر شامل:

• سی تی اسکن یا ام آر آی برای اطمینان حاصل کردن از این مسئله که فرد مبتلا به بیماری های دیگری مانند تومور مغزی نباشد
• نوار قلب (ECG) برای تشخیص بیماری های قلبی
• الکتروانسفالوگرام (EEG) ثبت فعالیت های الکتریکی مغز

آزمایشهای غربالگری افسردگی

پس صحبت کردن در مورد خلق و خوی شما و راه ها و روش هایی که بر روی زندگی شما تاثیر گذاشته اند، پزشک ممکن است از شما سوالاتی را بپرسد که به طور خاص برای غربالگری افسردگی از آنها استفاده می شود. به یاد داشته باشید که این هر سوال و پرسشی که پزشک از شما می پرسد امکان دارد که برای تشخیص بیماری افسردگی باشد. این آزمایش ها، به هر حال، به پزشک شما بینش بهتری برای تشخیص خلق شما خواهد داد. و پزشک می تواند با استفاده از آنها با اطمینان بیشتری بیماری شما را تشخیص دهد.

یک نمونه از ازمایشهای غربالگری یک پرسشنامه ی دو بخشی است که برای تشخیص ابتلا به افسردگی بسیار قابل اعتماد است. در این آزمایش از شما خواسته می شود که به دو سوال پاسخ دهید:

1. آیا در طی ماه گذشته شما احساس ناراحتی، افسردگی و یا ناامیدی داشته اید؟
2. در طی ماه گذشته آیا شما علاقه ی کمی به انجام کارها داشته اید و یا اینکه از انجام کارهایتان لذت نمی بردید و احساس ناراحتی کرده اید؟

پاسخ هایی که شما به  این دو سوال می دهید مشخص می کند که پزشک پس از پاسخ شما چه آزمایش دیگری را برای شما انجام دهد. امکان دارد پزشک برای تکمیل تشخیصش سوالات اضافه ای از شما بپرسد. و اگر پاسخ های شما نشان دهد که شما مبتلا به افسردگی نیستید پزشک ممکن است علائم را برای تشخیص درست دوباره بررسی کند. مطالعات پزشکی نشان داده است که این دو پرسش، به خصوص زمانی که برای ارزیابی فرد مورد استفاده قرار می گیرد، ابزاری بسیار موثر برای تشخیص بیماری افسردگی می باشد.

پزشک برای تشخیص وجود و شدت علائم افسردگی ممکن است آزمایش های دیگری را انجام دهد که عبارتند از:

• پرسشنامه سلامت (PHQ-9)9 آزمایش برای غربالگری و تشخیص شدت بیماری افسردگی
• پرسشنامه ی افسردگی (BDI) 21 سوال چند گزینه ای که شدت علائم افسردگی و احساسات فرد را اندازه گیری می کند.
• زونگ مقیاست درجه افسردگی- یک بررسی کوتاه برای اندازه گیری میزان افسردگی، اعم از افسردگی عادی و حاد است.
• مرکز مطالعات اپیدمیولوژیک- میزان افسردگی (CES-D)- ابزاری است که به بیماران اجازه می دهد که برای ارزیابی احساسات، رفتار و دیدگاهاشان در طول یک هفته را مورد بررسی قرار دهد.
• مقیاس اندازه گیری افسردگی همیلتون (HRSD)، که به عنوان مقیاس اندازه گیری افسردگی همیتلون شناخته شده است و یا به صورت مختصر HAMD نامیده می شود که شامل پرسشنامه ی چند گزینه ایست که پزشک برای تشخیص شدت افسردگی فرد از آن استفاده می کند.

زمانی که شما یک آزمایش را انجام می دهید ممکن است شما از اینکه به آن سوالات پاسخ صادقه بدهید احساس ناراحتی کنید، فردی که این آزمایشات و آزمون ها را بر روی شما انجام می دهد سوالاتی در مورد افسردگی و خلق شما، افسردگی و شناخت شما، مشکلات جسمی افسردگی مانند کمبود انرژی، اختلال خواب، مشکلات جنسی از شما می پرسد. سعی داشته باشید که برای تشخیص درست به پزشک صادقانه پاسخ دهید. پرسشنامه های حرفه ای که برای تشخیص سلامت روان تنظیم شده اند برای تشخیص بالینی افسردگی به کار می روند و نمی تواند جایگزین یک مصاحبه ی کامل شود. پس از اینکه پزشک نسبت به بیماری شما تشخیص دقیقی بدهد می تواند برای درمان موثر اقدام کند.

اگر پزشک افسردگی را در شما تشخیص دهد

بیماری افسردگی قابل درمان است. در نتیجه، تشخیص افسردگی می تواند مسیری را برای شما مشخص کند که یک زندگی سالم بدون احساس درماندگی، ناامیدی و بی ارزشی را دارا باشید.

زمانی که پزشک تشخیص داد که شما افسرده هستید، شما باید برنامه های درمانی او را دنبال کنید. داروهایی که برای شما تجویز می شوند بسیار مهم است. همچنین اگر پزشک از شما خواست باید در شیوه ی زندگی خود تغییراتی ایجاد کنید و یا اینکه به یک روان درمانگر مراجعه کنید. میلیون ها نفر از ابتلا به افسردگی رنج می برند، زیرا آنها در پی کمک های حرفه ای که در نتیجه ی مراجعه به پزشک میسر می شود نیستند.