دوپامین با تمایل به کار برای پاداش پولی ارتباط دارد

یک مطالعه تصویری مغز جدید نشان داده است که تمایل فرد برای کار سخت برای کسب درآمد به شدت تحت تاثیر شیمی در سه منطقه خاص مغز قرار دارد. محققان ادعا می کنند که این امر می تواند پیامدهای مهمی برای درمان اختلال توجه، کسادی، افسردگی، اسکیزوفرنیا و سایر انواع بیماری روانی که مشخص کننده کاهش انگیزه است، داشته باشد.

این مطالعه 2 مه در مجله علوم اعصاب منتشر شد و توسط یک گروه از دانشمندان واندربیلت از جمله مایکل تدرویی و استاد روانشناسی دیوید زالد، کارشناسی ارشد انجام شده است.

این مطالعه با 25 داوطلب سالم (52 درصد زن) انجام شد که در سن 18 تا 29 سالگی انجام شد. برای تعیین تمایل آنان به کار برای پاداش پولی، از شرکت کنندگان خواسته شد که یک کار فشار دادن را انجام دهند. اولا، از آنها خواسته شد تا یک کار ساده یا سخت برای فشار دادن را انتخاب کنند. وظایف آسان به دست آورد 1 دلار در حالی که پاداش برای وظایف سخت تا 4 دلار متغیر است. هنگامی که آنها انتخاب خود را انجام دادند، گفته شد که آنها دارای یک امتیاز بالایی، متوسط ​​یا کمتری در دریافت پاداش هستند. وظایف فردی حدود 30 ثانیه طول کشید و شرکت کنندگان از آنها خواسته شد که بارها به مدت 20 دقیقه آنها را انجام دهند.

تیم محققان از یک روش نقشه برداری مغزی به نام توموگرافی انتشار پوزیترون (PET scan) استفاده کرد. آنها دریافتند که "go-getters" که مایل به سختی کار برای پاداش هستند، آزادی بیشتری از دوپامین انتقال دهنده عصبی در مناطقی از مغز را که نقش مهمی در پاداش و انگیزش، قشر پیشانی قاعده Striatum و Ventromedial دارند، داشت. اما "اسلکور" هایی که مایل نیستند برای پاداش سخت تلاش کنند، سطوح بالای دوپامین در یک منطقه مغزی دیگر را دارند که نقش عاطفی و درک ریسک، انسداد قدام را ایفا می کنند.

"اگر به اطرافیانتان نگاه کنید، خودتان آن را در نظر بگیرید و فکر کنید مردم همیشه به سختی کار می کنند و کسانی که ترجیح می دهند از آن آسان استفاده کنند، آنچه که این تحقیق نشان می دهد این است که دامنه انگیزه بخشی به دلیل محقق مایکل تدرویی، یک متخصص بالینی در بیمارستان مک لین و دانشکده پزشکی هاروارد، گفت: چگونه سیستم دوپامین کار می کند. "مطالعات گذشته در موش صحرایی نشان داده است که دوپامین برای انگیزه پاداش بسیار مهم است، اما این مطالعه اطلاعات جدیدی را درباره اینکه چگونه دوپامین اختلالات فردی در رفتار پاداش دهنده های انسان را تعیین می کند، ارائه می دهد."

محققان از نقش دوپامین در انسولین قندی شگفت زده شدند. این یافته غیرمنتظره بود زیرا نشان می دهد که دوپامین بیشتر در انسولین با کاهش میل به کار همراه است، حتی اگر بدانید که پول کمتری به دست آورده اید. واقعیت این است که دوپامین میتواند در قسمتهای مختلف مغز تاثیرات متفاوتی داشته باشد، تصویری راجع به استفاده از داروهای روانگردان که سطوح دوپامین را برای درمان اختلال کمبود توجه، افسردگی و اسکیزوفرنی تأثیر میگذارد، بسیار پیچیده است؛ زیرا این فرض را مطرح میکند که این دوپامینرژیک مواد مخدر در مغز تاثیر مشابهی دارند.

داستان های مربوطه

• پروتئین Nurr1 اصلاح شده ممکن است راه را برای درمان پارکینسون جدید بسازد
• سنسورهای کوچک می توانند سطوح دوپامین در مغز را بیش از یک سال اندازه گیری کنند
• پیدا کردن راه هایی برای بهبود جایگزینی درمان سلول برای بیماری پارکینسون

زالد گفت: "در این مرحله، ما هیچ داده ای نداریم که نشان دهد این قطعه 20 دقیقه ای از رفتار به یک موفقیت بلند مدت فردی مربوط می شود، اما اگر آن را یک متغیر صریح مانند تمایل فرد برای صرف کردن تلاش برای دستیابی به اهداف بلند مدت، بسیار ارزشمند خواهد بود. "

این تحقیق بخشی از یک پروژه بزرگتر است که برای جستجوی معیارهای عینی برای افسردگی و سایر اختلالات روانی که انگیزه کاهش می یابد طراحی شده است. زالد گفت: "در حال حاضر تشخیص های ما برای این اختلالات اغلب فازی و مبتنی بر گزارش ذهنی خود از علائم است." "تصور کنید چقدر ارزشمند خواهد بود اگر ما یک آزمون عینی داشته باشیم که می تواند بفهمد که آیا یک بیمار از یک سیستم عصبی زیربنایی یا کمبود آن رنج می برد. با اندازه گیری های عینی ما می توانیم به جای علائم شرایط زمینه را درمان کنیم. "آدرس مراکز برتر مشاوره

"تحقیقات پیشین نشان داده است که دوپامین بر انگیزه برای به دست آوردن پاداش تاثیر می گذارد،" دکتر مارکو لایتون، یک محقق دانپامین در دانشگاه مک گیل در مونترال که در این مطالعه دخالت نداشت، در بیانیه ای نوشته است. "در حال حاضر، این مطالعه جدید زیبا جدیدترین شواهد تاریخی را نشان می دهد که تفاوت های فردی در انگیزه مربوط به دوپامین ممکن است یک ویژگی باشد."

بریان ناتسون، استادیار روانشناسی و علوم اعصاب دانشگاه استنفورد، گفت: تحقیقات جدید نشان می دهد که دانشمندان باید هنگام مطالعه دوپامین، تعداد بیشتری از شبکه های مغز را نگاه دارند. او یافته ها را بررسی کرد. او می گوید: "این ممکن است پیامد این باشد که داروهایی که دپامین را تحت تاثیر قرار می دهند بر روی تلاش تاثیر می گذارد." جان سیلامون، استاد روانپزشکی و علوم اعصاب دانشگاه کانکتیکات در Storrs، می گوید: مطالعه نشان می دهد که میزان تلاش فردی که تصمیم می گیرد تا هزینه صرف کند، بستگی به جایی که دوپامین در مغز است. او گفت، مطالعه نشان می دهد که اختلاف در محل دوپامین از فرد به فرد با درجه های مختلف تلاش مرتبط است.

تحقیقات بیشتری در حال انجام است تا بررسی شود که چگونه داروها به طور خاص بر این سیستم های انگیزشی اثر می گذارد. مؤسسه ملی سوء استفاده از مواد مخدر این تحقیق را تأمین کرد.