مطالعه جدیدی نشان داده است که مادرانی که به صورت واژینال در مقایسه با تحویل بخش سزارین (CSD) واکنش نشان دادند، پاسخ گویانه بیشتری نسبت به گریه نوزاد خود داشتند که از طریق مغز MRI اسکن می شد، دو تا چهار هفته پس از زایمان.
نتایج این مطالعه که امروز در نشریه روانشناسی و روانپزشکی کودکان منتشر می شود، نشان می دهد که مادران واژینال (VD) بیشتر در مورد نوزاد خود در مناطق مغزی حساس هستند که اعتقاد بر این است که احساسات، انگیزه و رفتارهای عادی
CSD یک روش جراحی است که در آن زایمان از طریق برش در دیواره شکم و رحم اتفاق می افتد. لازم است تحت شرایط خاصی برای حفاظت از سلامتی یا زنده ماندن نوزاد یا مادر مورد نیاز باشد، اما با افسردگی پس از زایمان بحث برانگیز است. در ایالات متحده، وقوع CSD از 4/5 درصد از کل تحویل در سال 1965 به میزان زیاد در سال 2006 با 29.1 درصد افزایش یافته است.
داستان های مربوطه
- هنگامی که اولین دندان کودک خود را از دست می دهند، کودکان احساس مثبت می کنند
- دانشمندان "کوکتل" پروبیوتیک تولید شده از مدفوع نوزادان را تولید می کنند
- محققان نگرانی های جدی در مورد دقت دو مانیتور بچه را افزایش می دهند
ظرفیت بحرانی بالغ برای توسعه افکار و رفتارهایی که برای والدین لازم است برای مراقبت از نوزادان نوزادشان مفید باشد، توسط مدارهای خاص مغز و طیف وسیعی از هورمونها پشتیبانی می شود. تجربه زایمان توسط VD در مقایسه با CSD به طور منحصر به فرد باعث آزاد شدن اکسوساتیک از هیپوفیز خلفی، انقباضات رحم و تحریک واژن-گردن رحم می شود. Oxytocin یک واسطه اصلی رفتار مادر در حیوانات است.
"ما تعجب کردیم که مناطقی از مغز در والدینی که به وسیله بخش سزارین تحمل می کنند کمتر فعال هستند، با توجه به این که این روش تحویل با کاهش رفتارهای مادر در مدل های حیوانی همراه است و روند افزایش افسردگی پس از زایمان در انسان ها"، گفت: James Swain، مرکز مطالعات کودک، دانشگاه ییل. "نتایج ما از نظریه حمایت می کند که تغییرات در شرایط تحویل مانند بخش سزارین، که تغییر تجارب عصبی غدد درونریز زایمان را تغییر می دهد، ممکن است پاسخ مغزی مادر مادر را در زود هنگام پس از زایمان کاهش دهد." روانشناسی کودک دبستانی
محققان همچنین به مناطق مغزی تحت تاثیر شرایط تحویل نگاه کردند و ارتباط بین فعالیت مغز و اندازه های خلق را نشان دادند و این نشان می دهد که برخی از مناطق مغز همان ممکن است به تنظیم خلق و خوی پس از زایمان کمک کند.
"همانطور که زنان بیشتر تصمیم به صبر کردن تا زمانی که فرزندانشان بزرگتر هستند، و فرزندانشان به احتمال زیاد در ارتباط با زایمان سزارین باشند، این نتایج مهم هستند زیرا آنها می توانند درک درستی از پایه نوروفیزیولوژی و روانشناسی دلبستگی مادر و نوزاد، گفت: "سوین. "این کار می تواند منجر به تشخیص زودهنگام خانواده ها در معرض خطر افسردگی پس از زایمان و مشکلات دلبستگی و ایجاد یک الگو برای آزمایش مداخلات" شود.
- ۰ ۳
- ۰ نظر
