چشمها برای دیدن هستند، اما آنها دارای سایر ویژگی های بیولوژیکی مهم هستند، از جمله رفلکس های بصری اتوماتیک که بدون آگاهی ادامه می دهند. براساس یک مطالعه جدید از محققان دانشکده پزشکی پرولمن و دانشکده هنر و علوم دانشگاه پنسیلوانیا، سیستم بازنشستگی چشم انسان نیز یک تجربه آگاه و بصری ایجاد می کند. یافته های امروزه در مجموعه آکادمی ملی علوم ، ممکن است درک حساسیت بیش از حد نور را که گاهی اوقات توسط افراد مبتلا به بیماری چشم، سردرد میگرنی و ناراحتی ها تجربه می شود، ارائه دهد.
این مطالعه به خواص ملانوپسین، پروتئین حساس به نور آبی در چشم اشاره کرد که ریتم چرخه شبانه روز و تنگی آشنا دانش آموز را به نور روشن ایجاد می کند. محققان یک پالس ویژه نور تولید کرده اند که تنها سلول های ملانپسین چشم را تحریک می کنند. آنها این پالس نور را به مردم نشان دادند و پاسخ دانش آموزان و فعالیت مغز را اندازه گیری کردند، و همچنین آنها را از دیدگاه آنها پرسیدند. به طرز قابل توجهی، آنها دریافتند که مردم در فعالیت های مغزی و تجربه بصری در پاسخ به نور است که برای قسمت هایی از چشم که معمولا برای دیدن استفاده می شود، نامرئی است.
برای حل این مشکل، تیم Penn یک نوع خاصی از پالس نور ایجاد کرد که مولانپسین را تحریک می کند اما برای مخروط ها نامرئی است. چراغ ها با استفاده از یک ماشین ساخته شده است که می تواند بین "رنگین کمان" نور طراحی شده توسط کامپیوتر طراحی و تغییر کند. اول، محققان این افراد را تماشا این پالس نور در حالی که پاسخ دانش آموزان آنها ثبت شد. دانشمندان تایید کرده اند که یک پالس نور که مخروطی نامرغوب است، تنگی آهسته و انعطاف پذیری دانش آموز است که مشخصه تحریک ملانوپسین است. آنها سپس فعالیت مغز را با استفاده از تکنیک MRI عملکردی اندازه گیری کردند و دریافتند که مسیر بصری مغز به محرک ملانوپسین پاسخ می دهد.
داستان های مربوطه
- محققان اعطای کمک هزینه وزارت بهداشت برای آزمایش اثر بخشی درمان سلول های بنیادی برای آسیب های چشم دریافت می کنند
- دانشمندان دریافت کمک 5،1 میلیون دلاری برای توسعه درمان مبتنی بر سلول های بنیادی برای چشمک زدن شرایط شبکیه
- درمان آسان تر برای دژنراسیون ماکولار مرتبط با سن نشان دهنده وعده مطالعات بالینی است
پروفسور ارشد جفری ک. آگورر، MD، PhD، یک متخصص مغز و اعصاب رفتاری و یک استاد دانشکده مغز و اعصاب در پن، گفت: "این یک یافته بسیار ویژه بود." "پاسخ عصبی در داخل قشر گوش داخلی به شدت نشان می دهد که مردم تجربه آگاهانه از تحریک ملانپسین دارند که به صراحت بصری است."
سپس محققان پرسیدند که چه کسانی "ملانپسین" را "دیدن" می کنند. آنها 20 نفر را به پالس نور نگاه می کردند و رتبه های کیفیت های مختلف ادراکی را ارائه می دادند. مردم، محرک ملانوپسین را به عنوان یک نوع تاری درخشندگی توضیح دادند، در مقایسه با تجربه متمرکز ارائه شده توسط مخروط. آنها همچنین پالس نور ملانپسین را ناخوشایند توصیف کردند.
David H. Brainard، PhD، استاد روانشناسی RRL، گفت: "این تجربه ادراکی متناسب با آنچه که ما در مورد سلول هایی که حاوی ملانپسین هستند می دانیم." "نسبتا کمی از این سلول های ملانوپسین در چشم وجود دارد. مانند یک دوربین دیجیتال که پیکسل های زیادی ندارد، ما انتظار داریم سیستم melanopsin یک تصویر ناهموار و نامرئی از جهان داشته باشد."
کار آنها ارتباط خاصی برای درک تجربه افراد مبتلا به فتوفوبیا دارد که در نتیجه به شدت حساسیت به نور روشن و درد را تجربه می کنند. Aguirre گفت: "تحقیق در موش باعث می شود ما فکر کنیم که melanopsin به احساس ناراحتی از نور بسیار روشن کمک می کند. "افراد در مطالعه ما محرک های ملانوپسین را ناخوشایند یافتند، و افراد مبتلا به نوروفوبیا ممکن است شکل قویتری از این پاسخ را به ملانپسین بدست آورند. اکنون ما یک ابزار برای کمک به ما برای درک حساسیت نور بیش از حد داریم."
- ۲ ۰
- ۰ نظر
