طبق تحقیقات منتشر شده در ماه ژوئن در مجله Elsevier Brain، Behavior، and Immunity، ورزش منظم می تواند به جلوگیری از آسیب مغزی مرتبط با بیماری های نورودنراتیو مانند آلزایمر کمک کند .
پروفسور ژان هری، که این مطالعه را در موسسه ملی علوم بهداشت محیطی در ایالات متحده انجام داد، گفت: "ورزش به مغز اجازه می دهد تا به سرعت مواد شیمیایی تولید کند که باعث جلوگیری از آسیب به التهاب می شود." "این می تواند به ما برای ایجاد یک رویکرد درمانی برای مداخله زودهنگام در جلوگیری از آسیب به مغز کمک کند."
تحقیقات قبلی نشان داده است که ورزش پس از آسیب مغزی می تواند به مکانیسم های تعمیر کمک کند. این مطالعه جدید نشان می دهد که ورزش قبل از شروع آسیب، محیط مغز را تغییر می دهد به طوری که نورون ها از توهین های شدید محافظت می شوند. این مطالعه از یک مدل تجربی از آسیب مغزی استفاده کرد که در آن موش ها در معرض یک ماده شیمیایی قرار می گیرند که باعث تخریب هیپوکامپ، ناحیه مغز می شود که یادگیری و حافظه را کنترل می کند. موش هایی که به طور منظم قبل از قرار گرفتن در معرض انجام می شوند یک پیام رسان ایمنی به نام اینترلوکین -6 در مغز ایجاد می کنند که پاسخ التهابی مضر به این آسیب را کاهش می دهد و مانع از از دست دادن عملکردی است که معمولا مشاهده می شود.
داستان های مربوطه
- استاد امور خارجه گرجستان دریافت کمک مالی 1.2 میلیون دلاری برای مطالعه اینکه چگونه مغز کنترل رفتار خوردن را کنترل می کند
- اوتیسم به ارتباط طولانی مدت بین مناطق مغز مرتبط است
- NIH 3.5 میلیون دلار برای توسعه سیستم روباتیک برای درمان تومورهای مغزی اعطا می کند
درمان های دارویی برای کاهش التهاب و کاهش شناختی در افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری آلزایمر، کمتر موفق بوده اند. این تحقیق کمک می کند تا بدانند چگونه می توان از ورزش برای تأثیر گذار بر بسیاری از بیماری های انسانی مانند بیماری های عصبی و بیماری های نوروژنیک استفاده کرد. علاوه بر این، به عنوان یک مدل شیمیایی از آسیب های عصبی استفاده شده است، همچنین این احتمال را افزایش می دهد که ورزش می تواند در مقابل اثرات بالقوه مضر توکسین های زیست محیطی محافظت کند.
دکتر روفت Barrientos از گروه روانشناسی و علوم اعصاب دانشگاه کلرادو گفت: "این سری آزمایش های ظریف یک راه جایگزین را نشان می دهد که می تواند فعالیت جسمانی داوطلبانه از نورون های هیپوکامپ محافظت کند." "مطالعه در مورد نقش ورزش به عنوان یک مداخله درمانی، بدون شک در سالهای آینده تمرین خواهد کرد. شاید بزرگترین چالش با این تحقیق، کشف بیشتری از شواهد قانع کننده از اثرات ضد التهابی ورزش در ورزش نخواهد بود در عوض، انسانها را به طور داوطلبانه و منظم ورزش می کنند. "
- ۱ ۰
- ۰ نظر
