با پرنده "birdbrained" تماس بگیرید و آنها ممکن است "poultry" را نام ببرند. محققان دانشگاه کرنل ثابت کرده اند که ظرفیت یادگیری در پرندگان با اندازه کلی مغز مرتبط نیست، بلکه به اندازه نسبی و نسبت مناطق ویژه مغز آنها بستگی دارد.
پرنده ها با مناطق مغزی فوقانی که در ارتباط با مناطق پایین تر هستند، ظرفیت بیشتری برای یادگیری آهنگ ها دارند. طبق مطالعه جدید منتشر شده در مجله ملی آکادمی علوم، مناطق بزرگ مغز اکثرا از عملکرد شناختی و یادگیری را کنترل می کنند، در حالی که مناطق مغز پایین تر کنترل کارهای موتور را بیشتر کنترل می کنند .
این تحقیق نشان می دهد که هنگامی که یک منطقه مغناطیسی مغز مانند قارچ بالا به نام مرکز مرکز صوتی (HVC) بزرگتر نسبت به ناحیه مغز پایین تر به نام RA است، یا اگر RA نسبت به ناحیه حتی کمتر از N12 نامیده می شود، این گونه قادر به یادگیری ده ها تن از یادداشت های مختلف است. گونه هایی مانند پرنده ها، گربه ها، پرندگان اروپایی و پرندگان اروپایی می توانند صدها یادداشت یاد بگیرند، زیرا آنها دارای تفاوت های اندازه نسبی در هر دو مجموعه ای از مناطق هستند.
داستان های مربوطه
- مطالعه در مورد جزئیات آسیب پذیری یک سلول مغزی به آلزایمر را بازتاب می دهد
- مطالعه در مورد این که چرا حس سن از پستانداران بدتر می شود، بررسی می شود
- تیم تحقیقاتی پیتسبورگ اطلاعات مغز بزرگ را برای اختلالات مغزی پیچیده مطالعه می کند
تیم دیووود، استاد روانشناسی و نوروفیزیولوژی و رفتار و نویسندۀ ارشد مقاله، گفت: "اندازه HVC به تنهایی فقط کمی توانایی یادگیری آهنگ را پیش بینی می کند، اما اندازه نسبی پیش بینی کننده بسیار قوی است." اردن مور، دانشجوی کارشناسی ارشد در آزمایشگاه DeVoogd، نویسنده اصلی مقاله بود. "کار ما برای اولین بار نشان دادن یک اصل اساسی تکامل با استفاده از یک رفتار خاص است - داشتن کنترل قلب بیشتر در عملکرد مغز، انعطاف پذیری رفتاری بیشتر، از جمله آموزش پیشرفته را فراهم می کند."
وی گفت که در گونه های پرنده ای با توانایی های زیادی برای یادگیری آهنگ، مناطق مختلف مغز احتمالا در مناطق پایین تر به دلیل انتخاب جنسیت ساخته شده اند، در حالی که زنان با مردانی که دارای آهنگ های پیچیده تر بودند متصل بودند. ساختار مغز این گونه ها بیش از میلیون ها نسل دیگر تکرار شد، به طوری که مناطق مغز بالاتر نسبت به مناطق پایین تر بیشتر شد.
تحقیقات نشان می دهد که اندازه مناطق مسکونی مغز ممکن است یک مکانیسم را فراهم کند که شکل برجسته ای از تکامل آن به کار رفته است. در پرندگان و شاید در انسان، انتخاب برای افزایش ظرفیت یادگیری ممکن است با ادامه رشد آخرین قسمت های مغز به وجود آورد. انسانها می توانند به دلیل توسعه طولانی مغز مناطق مغزی مانند قشر و قشر جلویی به طور خاص صحبت کنند و به اهداف پیچیده ای دست یابند. DeVoogd گفت، این مناطق مغز، آخرین باقیمانده هستند و تا زمانی که انسان ها در اوایل سال های 20 سالگی خود را از دست ندهند، به طور کامل رشد نمی کنند.
در این تحقیق، محققان سه مرد را که از 49 گونه معمولی تشکیل شده بودند، نشان دادند که انواع مختلفی از پرندگان پرندگان را از ایالات متحده، اروپا و آفریقای جنوبی جمع آوری کرده بودند، جایی که هر پرنده به طور فعال به منظور جذب زن به عنوان بخشی از چرخه تولید مثل تولید شده بود. سپس مناطق مغز را بررسی و اندازه گیری کردند.
- ۱ ۱
- ۰ نظر
