نور میتواند نقش مهمی در ترس و اضطراب داشته باشد

بیولوژیست ها و روانشناسان می دانند که نور بر روحیه تاثیر می گذارد، اما تحقیق جدید دانشگاه ویرجینیا نشان می دهد که نور نیز ممکن است نقش مهمی در ترس و اضطراب داشته باشد.

روانشناس براون ویلتگن و زیست شناسان Ignacio Provencio و Daniel Warthen از کالج هنر و علوم U.Va با هم کار کردند تا مطالعات ترس را با تحقیق درباره اینکه چگونه نور فیزیولوژی و رفتار را تحت تاثیر قرار می دهد، همکاری می کند.

با استفاده از موش ها به عنوان مدل، آنها دریافتند که نور شدید باعث افزایش ترس یا اضطراب در موش هایی که شبانه هستند، به همان شیوه ای است که تاریکی می تواند ترس یا اضطراب را در افراد روزانه تشدید کند.

این یافته در شماره 1 آگوست مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است .

Wiltgen، استادیار روانشناسی و متخصص در یادگیری، گفت: "ما به تأثیر نور در ترس آموخته شده نگاه کردیم، زیرا نور یک ویژگی فراگیر از محیط زیست است که اثرات عمیقی بر رفتار و فیزیولوژی دارد." "نور نقش مهمی در تعدیل ضربان قلب، ریتم های روزانه، چرخه خواب / بیداری، هضم، هورمون ها، خلق و خو و سایر فرایندهای بدن دارد. در مطالعه ما می خواستیم ببینیم که چگونه بر ترس های آموخته تاثیر می گذارد."

ترس یک مکانیسم طبیعی برای بقا است. بعضی از ترس ها مانند صدای بلند، حرکات ناگهانی و ارتفاع، به نظر می رسد ذاتی است. انسان و دیگر پستانداران همچنین از تجربیات خود که شامل شرایط خطرناک یا بد هستند یاد می گیرند. این "ترس آموخته" می تواند ما را از خطرات محافظت کند.

این ترس همچنین ممکن است در بعضی موارد غیر طبیعی به نظر برسد، و گاهی اوقات منجر به ترس و اضطراب می شود. حدود 40 میلیون نفر در ایالات متحده از رعب و وحشت در حالت اضطراب رنج می برند.

"مطالعات نشان می دهد که نور بر یادگیری، حافظه و اضطراب تاثیر می گذارد،" Wiltgen گفت. "ما اکنون نشان داده ایم که نور نیز می تواند پاسخ های ترسناکی را مدون کند."

Provencio، متخصص نور و فتوتراپی گفت: "در این کار ما مدولاسیون ترس آموخته را با نور محیط توصیف می کنیم. "اختلال در نظرسنجی ترس یک جزء مهم بسیاری از اختلالات، از جمله اختلال اضطراب عمومی، اختلال هراس، ترس های خاص و اختلال استرس پس از سانحه است. درک چگونگی تنظیم نور در ترس های آموخته ممکن است درمان هایی را جهت درمان برخی از این اختلالات مبتنی بر ترس ارائه کند. "

محققان از یک روش معمول برای مطالعه ترس آموخته استفاده کردند. آنها موش های خود را با یک لحظه طولانی به صدا درآوردند که دو ثانیه بعد با یک شوک الکتریکی سریع و خفیف دنبال شد. موش ها آموختند که تن را با شوک مرتبط سازند و به سرعت تغییر می یابند و هنگامی که صدای آنها را شنیدند، بی حرکت می مانند، همانطور که شکارچی ظاهر می شود.

داستان های مربوطه

• خطر افسردگی، اضطراب در بین بزرگسالان مبتلا به فلج مغزی بالاتر است
• رسانه های اجتماعی برای سلامت روان دختران بیشتر از پسران
• یافته های تحقیق می تواند به بهبود درمان اضطراب و اختلالات استرس پس از سانحه کمک کند

محققان کشف کردند که با تشدید نور محیط، موش ها واکنش ترس بیشتری نسبت به لحظه ای که نور کمتری داشتند نشان داد. ویلتگن گفت، این به این معنی است، زیرا موش ها به طور طبیعی از شکارچیان تشخیص داده می شوند که به صورت مکانیکی به عنوان مکانیسم دفاعی به حرکت در می آیند. در یک زیستگاه طبیعی آنها نیز به شدت در حضور یک شکارچی در نور روشن به نظر می رسند که در آن آنها به راحتی می توانند شناسایی شوند.

ویلیگن گفت: "ما نشان دادیم که نور خود لزوما ترس را افزایش نمی دهد، اما نور بیشتر باعث افزایش ترس می شود." "ممکن است شبیه یک فردی باشد که یادگیری ترس بیشتری در تاریکی داشته باشد."

محققان می خواستند بدانند که مسیرهای بصری مغز در پستانداران ممکن است مسئول این رفتار در حضور نور بیشتری باشد. چشم دارای دو مسیر است که در شبکیه شروع می شوند و در مغز به پایان می رسند: یک تصویر شکل گیری و ساخته شده از میله ها و مخروط است؛ دیگر سلولهای گانگلیونی شبکیه غیر تصویر است که ملانوپسین، یک رنگدانه رنگی تنظیم کننده ریتم شبانه روزی است.

با استفاده از دو نوع موش جهش یافته، آنهایی که بدون میله ها و مخروط ها، اما با سلول های گانگلیونی شبکیه ملانپسین، دیگران بدون سلول های گانگلیونی ملانپسین کار می کنند، اما با میله ها و مخروط ها، محققان توانستند تعیین کنند که مسیر بصری موثر بر رفتار نور در میله ها و مخروط ها - مسیر شکل گیری تصویر.

Wiltgen گفت: "هر دو مسیر ارتباط با مغز هیجانی مغز دارند." "دو نوع از موش ها یک ابزار خوب برای فهمیدن مسیر است که اثر نور را کنترل می کند."

فرار از خانه

با نشان دادن دو نوع واکنش ترس در حضور نور افزایش یافته، محققان دریافتند که مسیر تصویر سازی از میله ها و مخروط ها تا به حال اثر مدولار بر ترس است.

Wiltgen گفت: "پیامدهای این در انسان این است: روزانه بودن، عدم وجود نور می تواند منبع ترس باشد." "اما نور افزایش می تواند برای کاهش ترس و اضطراب و درمان افسردگی مورد استفاده قرار گیرد. اگر ما بتوانیم بدانیم مکانیسم های سلولی که بر این تاثیر می گذارند، در نهایت ممکن است اضطراب و ترس غیر طبیعی با داروهای بهبود یافته درمان شوند تا درمان نور را تقلید کنند یا تقویت کنند."