پنجشنبه ۱۲ تیر ۰۴

در مطالعه جدید، بینایی برای فعالیت مغز زنان افسرده واکنش به گریه نوزادان فراهم می شود

۲,۲۰۵ بازديد


مادرانی که افسرده هستند نسبت به مادران غیر افسرده متفاوتند. در حقیقت، واکنش آنها، با توجه به اسکن مغز در دانشگاه اورگان، بسیار خاموش تر از فعالیت مغز قوی در مادران غیر افسرده است.

جنیفر سی آبلو، استاد روانشناسی می گوید: گریه نوزاد، طبیعی است، اما چگونه پاسخ مادران می تواند بر رشد کودک تاثیر بگذارد. برای سال ها، ابول بررسی ارتباط رفتار و پاسخ های فیزیولوژیکی مانند ضربان قلب و تنفس مادران، هر دو افسرده و نه، هنگامی که آنها به گریه نوزادان خود پاسخ می دهند.

یک مطالعه جدید - آنلاین در پیش از انتشار در مجله علوم شناختی و عاطفی عاطفی اجتماعی - اولین نگاهی به فعالیت مغز زنان افسرده است که به ضبط گریه نوزادان، خود یا شخص دیگری، پاسخ می دهند. مغز 22 زن با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کاربردی (fMRI) مورد بررسی قرار گرفت.

FMRI غیر تهاجمی، هنگامی که بر روی مغز متمرکز است، تغییرات جریان خون را با استفاده از میدان مغناطیسی و پالس فرکانس رادیویی اندازه گیری می کند، تصاویری دقیق را ارائه می دهد که دانشمندان را در مورد فعالیت مغز ارائه می دهد یا به تشخیص بیماری کمک می کند.

محققان هر دو گروه تفاوت بین زنان با تاریخچه مزمن افسردگی و کسانی که بدون تشخیص بالینی و تغییرات ظریف در فعالیت مغز زنان در ارتباط با میزان فعلی علائم افسردگی در نظر گرفته شده است. همه اولین بار مادرانی بودند که نوزادان 18 ماهه بودند.

"به نظر می رسد مادران افسرده به نحوی منفی تر از مادران غیر افسرده پاسخ نمی دهند که یک فرضیه است." Heidemarie K. Laurent، استادیار دانشگاه وایومینگ، که این مطالعه را به عنوان یک محقق پس از مدرسه هدایت کرد در آزمایشگاه Ablow. "چیزی که ما دیدیم واقعا بیشتر از عدم پاسخ به شیوه ای مثبت بود."

به عنوان یک گروه، پاسخهای مغز در مادران غیر افسرده که به صدای گریه های نوزادان خود پاسخ می داد، در هر دو طرف ناحیه جانبی پارالیمبیک و جانبی مرزی لوبمی مغز شامل استریاتوم، تالاموس و میان میانه مشاهده شد. مادران افسرده واکنش منحصربفردی به نوزادان خود نشان ندادند. مادران غیر افسرده بسیار قوی تر از مادران افسرده در یک خوشه زیرکوریتی که شامل استریاتوم (به ویژه کوماتات و هسته تکامن) و تالاموس مدیاست، فعال می شوند. این مناطق با پردازش پاداش ها و انگیزه ها ارتباط نزدیکی دارند.

داستان های مربوطه

لارنت گفت: "در این زمینه جالب بود که ببینیم مادران غیر افسرده توانستند به این صدای گریه پاسخ مثبت دهند." "پاسخ آنها با تمایل به روبرو شدن با نوزادان سازگار بود. مادران افسرده در این پاسخ واقعا فاقد آن بودند".

در یک مقایسه جداگانه، مادرانی که خودشان گزارش دادند که در زمان جلسات fMRI خود بیشتر افسرده بودند، در هنگام شنیدن گریه های کودک خود، فعالیت مغز پیش مغز، بخصوص در قشر مغز استخوان قدامی کاهش یافت. لورن گفت، این منطقه مغز، با توانایی های ارزیابی اطلاعات و برنامه ریزی و تنظیم پاسخ به نشانه های عاطفی مرتبط است.

پیام مهم این مطالعه، ابول و لورن گفت، این است که افسردگی می تواند اثرات طولانی مدت بر روابط مادر و نوزاد را با نادیده گرفتن پاسخ مادر به نشانه های عاطفی نوزادش اعمال کند.

عبلا گفت: "مادرانی که قادر به پردازش اطلاعات و اطلاعات مربوط به آن هستند، ارتباطات حساستری با نوزاد خود دارند، که به نوبه خود به نوزاد اجازه می دهد ظرفیت های تنظیم خود را توسعه دهد." "برخی از مادران قادر به پاسخگویی به نشانه های عاطفی نوزاد خود نیستند. پاسخ عاطفی مادر نیاز به هماهنگی سیستم های مختلف مغز و زیر قشر مغز دارد. چگونگی شناخت این رفتارها به خوبی شناخته نشده است."

لورن گفت، یافته های ممکن نشان می دهد که پیامدهای جدیدی برای درمان علائم افسردگی در مادران وجود دارد. او گفت: "برخی از این مشکلات پیش از قاعدگی با توجه به نشانه های فعلی می توانند به راحتی تغییر کنند، اما ممکن است کسری عمیق تر و طولانی تر در سطح انگیزشی مغز وجود داشته باشد که زمان بیشتری را برای غلبه بر آن می گیرد."

مشاوره تلفنی

Ablow، مدیر کل آزمایشگاه Sociobiology Developmental UO، می گوید: یافته های ما به عنوان یک نقطه "پریدن" برای درک بهتر عصب شناسی مغز مادر است. "در مطالعه بعدی ما، ما قصد داریم به دنبال زنان از دوره قبل از زایمان از طریق اولین سال مادر خود را به تصویر کامل تر از این که چگونه این پاسخ مغز شکل روابط مادر و نوزاد در طول دوره بحرانی توسعه نوزادان خود را."

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در فارسی بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.