تحقیقات انجام شده در دانشگاه گرانادا نشان داد که احساسات نقش مهمی را ایفا می کنند وقتی متخصصین بهداشت باید گواهی کنند که یک بیمار در مرحله پایانی است. به منظور انجام این پژوهش، یک مطالعه کیفی با نمونه ای از 42 شرکت کننده انجام شد. شرکت کنندگان به طور کامل با مصاحبه با هدف تجزیه و تحلیل رویکرد و زبان کارکنان بهداشتی درمان بیماران مبتلا به ناباروری
پزشکان باید تصمیم بگیرند که آیا یک بیمار مبتلا به سرطان است یا خیر، فکر می کند «معیارهای معتبر و کافی برای تایید اینکه بیماری یک سرطان است» وجود ندارد. این نتیجه گیری از یک مطالعه پیشگام در دانشگاه گرانادا گرفته شده است و اخیرا در مجله روانشناسی بالینی و بهداشت روان (IJCHP) منتشر شده است.
به منظور انجام این مطالعه، 42 نفر از متخصصین سلامت مصاحبه کامل داشتند. از این گروه 21 نفر از پزشکان و 21 پرستار بودند که در بیمارستانهای استان گرانادا با بیماران مبتلا به ناتوانی کار میکردند. از 42 شرکت کنندگان، 22 زن و 20 مرد با سن بین 23 و 52. از شرکت کنندگان، 17 در مراکز بهداشت و درمان کار می کرد، 18 در بیمارستان های عمومی در واحد های ترکیبی کار می کرد، 4 و 3 در مراکز بهداشتی درمانی خصوصی کار کرده است.
این مطالعه یافته های جالبی را نشان داد. پاسخ های متخصصان مصاحبه شده نشان داد که تشخیص بیماری ترمینال در کار روزانه آنها بسته به نوع مرکز بهداشت - اولیه یا مراقبت ویژه - و نوع پزشک حرفه ای یا پرستار متفاوت است.
استفاده از euphemisms به طور
خاص، کسانی که حرفه ای در مراکز بهداشت عمومی - پزشکان و پرستاران - استفاده می کنند و تشخیص بیماری "سرگیجه" را برای تعیین وضعیت بالینی بیماران خود ثبت می کنند. از سوی دیگر، پاسخ های ارائه شده از سوی متخصصانی که در بیمارستان های دولتی کار می کنند، به طور قابل توجهی تفاوت دارند: در حالی که پرستاران به جای تشخیص "بیماری سرگیجه" از معجزه یا مترادف استفاده می کنند، پزشکان از این تشخیص ها در محافل حرفه ای استفاده می کنند و اگرچه از این شرایط آگاه هستند، با استفاده از آن در گزارش های پزشکی خود.
این تحقیق در دانشگاه گرانادا نشان می دهد که متخصصان بهداشت در صدور بیماری های سرطانی مشکل دارند. سوال این است که آیا چنین وضعیتی می تواند مانع مراقبت از بیمارستانی به تعداد قابل توجهی از بیماران پایدار شود. این بدان معنی است که بسیاری از بیماران ترمینال از کمک های حرفه ای محروم می شوند که هدف آنها کمک به پایان دادن به زندگی آنها و فراهم کردن کیفیت زندگی قابل قبول آنهاست. علاوه بر این، متخصصان یک دیدگاه تحریف شده از نقش و اهداف کمک های تسکین دهنده ای دارند، چرا که آنها به لحاظ احساسی مطابق با یک تشخیص هستند که در جامعه ما به «حکم اعدام» مرتبط است.
داستان های مربوطه
- پاسخ به بزرگترین تحقیقات عصبی تحقیقات امروز
- با استفاده از مجموعه کیت ها و رنگ ها برای پیشبرد تحقیقات زیست شناسی سلولی
- چگونه فن آوری پچ کمان می تواند تحقیقات کانال یون را سودمند کند
این مطالعه با لادن شد توسط ماریا پاز گارسیا کارو، فرانسیسکو کروز Quintana از، ژاکلین اشمیت رودخانه دره، آنتونیو مونوز بینوئسا، رافائل مونتویا خوارس، دیگو پرادوس پنا و میگوئل C. بوتلا لوپز از دانشگاه گرانادا، و Atthanasios Pappous، از دانشگاه کنت، انگلستان.
بیماران مبتلا به سرطان
برای درک عمیق تر از مشکلات که تشخیص "بیماری سرگیجه" شامل و پیامدهای آن است، متخصصان بهداشت و درمان پرسیدند که بیماری چگونه تشخیص داده می شود به عنوان "ترمینال" و زمانی که چنین تشخیصی افشا شده است. برای اکثر پزشکان و پرستاران، تشخیص "بیماری سرگیجه" تنها به بیماران مبتلا به سرطان مرتبط است. با این حال، شمار قابل توجهی از متخصصان کار در مراکز بهداشتی محلی نیز این تشخیص را برای بیماران مبتلا به پیشرفت مرحله ای از برخی بیماری های غیر مزمن و / یا دژنراتیو غیر سرطانی مرتبط می کنند.
در مورد تشخیص پایه، بیشتر به بیماران در مرحله پیشآگهی یا آگونگی مرتبط است. این نظر توسط اکثر متخصصانی که در بیمارستان ها و مراکز بهداشت عمومی فعالیت می کنند، اشتراک دارند.
مطالعه بر این واقعیت تاکید می کند که اگر چه معیارها و ارجاعات برای تشخیص یک بیماری انتهایی، حداقل در موارد انکولوژیک، 20 سال پیش تعریف شده است، اما این تشخیص هنوز به شدت محدود است.تشخیص یک بیماری انتهایی شامل تغییر درمان می شود و زمانی که بیماران در مرحله ترخیص به طور مشخص تشخیص داده نمی شوند، آنها و خانواده هایشان از مراقبت و کمک ویژه ای که به آن نیاز دارند محروم هستند.
به همین ترتیب، در این مطالعه، فقدان مطالعات مربوط به هزینه های عاطفی روانی متخصصان بهداشتی درمان بیماران سرطانی را نشان می دهد. این مطالعه نشان می دهد که این یک عامل کلیدی در توضیح استفاده محدود از تشخیص بیماری های انتهایی، به ویژه در بیمارستان ها است.
تحقیقات انجام شده در دانشگاه گرانادا بر ضرورت ارتقاء آموزش حرفه ای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی در تشخیص بیماری ترمیمی، به ویژه در بیماری های مزمن و دژنراتیو در مراحل پیشرفته، تاکید دارد. علاوه بر این، در این مطالعه، نیاز به تحقیق بیشتر برای تعیین پارامترهای علمی است که باید تشخیص ترمیمی باشد.
- ۲ ۰
- ۰ نظر
