معیارهای کافی برای گواهی بیماری به عنوان ترمینال معتبر نیست

پزشکان باید تصمیم بگیرند که آیا یک بیمار مبتلا به سرطان است یا خیر، فکر می کند «معیارهای معتبر و کافی برای تایید اینکه بیماری یک سرطان است» وجود ندارد. این نتیجه گیری از یک مطالعه پیشگام در دانشگاه گرانادا گرفته شده است و اخیرا در مجله بین المللی روانشناسی بالینی و بهداشت ( IJCHP ) منتشر شده است.

به منظور انجام این مطالعه، 42 نفر از متخصصین سلامت مصاحبه کامل داشتند. از این گروه 21 نفر از پزشکان و 21 پرستار بودند که در بیمارستانهای استان گرانادا با بیماران مبتلا به ناتوانی کار میکردند. از 42 شرکت کنندگان، 22 زن و 20 مرد با سن بین 23 و 52. از شرکت کنندگان، 17 در مراکز بهداشت و درمان کار می کرد، 18 در بیمارستان های عمومی در واحد های ترکیبی کار می کرد، 4 و 3 در مراکز بهداشتی درمانی خصوصی کار کرده است.

این مطالعه یافته های جالبی را نشان داد. پاسخ داده شده توسط حرفه ای مصاحبه نشان داد که تشخیص بیماری ترمینال در کار روزانه خود متفاوت است بسته به نوع مرکز بهداشت با دقت -primary یا تخصصی و نوع حرفه ای -physician یا پرستار.

استفاده از تپش قلب

به طور مشخص، کسانی که متخصصین کار در مراکز بهداشتی درمانی هستند - پزشکان و پرستاران - از تشخیص بیماری «ترمیمی» برای تعیین وضعیت بالینی بیماران خود استفاده می کنند. از سوی دیگر، پاسخ های ارائه شده از سوی متخصصانی که در بیمارستان های دولتی کار می کنند، به طور قابل توجهی تفاوت دارند: در حالی که پرستاران به جای تشخیص "بیماری سرگیجه" از معجزه یا مترادف استفاده می کنند، پزشکان از این تشخیص ها در محافل حرفه ای استفاده می کنند و اگرچه از این شرایط آگاه هستند، با استفاده از آن در گزارش های پزشکی خود.

این تحقیق در دانشگاه گرانادا نشان می دهد که متخصصان بهداشت در صدور بیماری های سرطانی مشکل دارند. سوال این است که آیا چنین وضعیتی می تواند مانع مراقبت از بیمارستانی به تعداد قابل توجهی از بیماران پایدار شود. این بدان معنی است که بسیاری از بیماران ترمینال از کمک های حرفه ای محروم می شوند که هدف آنها کمک به پایان دادن به زندگی آنها و فراهم کردن کیفیت زندگی قابل قبول آنهاست. علاوه بر این، متخصصان یک دیدگاه تحریف شده از نقش و اهداف کمک های تسکین دهنده ای دارند، چرا که آنها به لحاظ احساسی مطابق با یک تشخیص هستند که در جامعه ما به «حکم اعدام» مرتبط است.

این مطالعه توسط Mar-a Paz Garc-a Caro، Francisco Cruz Quintana، Jacqueline Schmidt Ro Valle، Antonio Mu-oz Vinuesa، Rafael Montoya Ju-rez، Diego Prados Pe-a y Miguel C. Botella L-pez از دانشگاه گرانادا و آتشناپیسوس پاپوس ، از دانشگاه کنت، انگلستان.

داستان های مربوطه

• اسیدهای آمینه زنجیره ای در تومورها می توانند برای پیشگیری و درمان سرطان هدف قرار گیرند
• سلول های سفید خون مرتبط با آسم، آلرژی ممکن است برای از بین بردن سلول های سرطانی کولون استفاده شود
• ماکروفاژها با انرژی برای حمله و خوردن سلولهای سرطانی سوخت می خورند

بیماران مبتلا به سرطان

برای درک عمیق تر از مشکلات که تشخیص "بیماری سرگیجه" شامل و عواقب آن، متخصصان سلامت خواسته شد که بیماری ها چگونه تشخیص داده می شود به عنوان "ترمینال" و زمانی که تشخیص چنین تشخیص داده شود. برای اکثر پزشکان و پرستاران، تشخیص "بیماری سرگیجه" تنها به بیماران مبتلا به سرطان مرتبط است. با این حال، شمار قابل توجهی از متخصصان کار در مراکز بهداشتی محلی نیز این تشخیص را برای بیماران مبتلا به پیشرفت مرحله ای از برخی بیماری های غیر مزمن و / یا دژنراتیو غیر سرطانی مرتبط می کنند.

در مورد تشخیص پایه، بیشتر به بیماران در مرحله پیشآگهی یا آگونگی مرتبط است. این نظر توسط اکثر متخصصانی که در بیمارستان ها و مراکز بهداشت عمومی فعالیت می کنند، اشتراک دارند.

اختلاف سطح مالی

مطالعه بر این واقعیت تاکید می کند که اگر چه معیارها و ارجاعات برای تشخیص یک بیماری انتهایی، حداقل در موارد انکولوژیک، 20 سال پیش تعریف شده است، اما این تشخیص هنوز به شدت محدود است.تشخیص یک بیماری انتهایی شامل تغییر درمان می شود و زمانی که بیماران در مرحله ترخیص به طور مشخص تشخیص داده نمی شوند، آنها و خانواده هایشان از مراقبت و کمک ویژه ای که به آن نیاز دارند محروم هستند.

به همین ترتیب، در این مطالعه، فقدان مطالعات مربوط به هزینه های عاطفی روانی متخصصان بهداشتی درمان بیماران سرطانی را نشان می دهد. این مطالعه نشان می دهد که این یک عامل کلیدی در توضیح استفاده محدود از تشخیص بیماری های انتهایی، به ویژه در بیمارستان ها است.

تحقیقات انجام شده در دانشگاه گرانادا بر ضرورت ارتقاء آموزش حرفه ای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی در تشخیص بیماری ترمیمی، به ویژه در بیماری های مزمن و دژنراتیو در مراحل پیشرفته، تاکید دارد. علاوه بر این، در این مطالعه، نیاز به تحقیق بیشتر برای تعیین پارامترهای علمی است که باید تشخیص ترمیمی باشد.