یک تحقیق جدید درتمتو نشان می دهد که شنوندگان بیشترین احتمال را دارند که وقتی سخنران قلب های عاطفی روایت خود را ارائه می دهد، همانطور که از طریق گفتگوی همگام با خوانندگان همکلاسی، با توجه به توجه مشترک، سخنرانان و شنوندگان را نشان می دهد. یافته ها در مجله روانشناسی تجربی: عمومی منتشر شده است .
یافته ها همچنین نشان می دهند که چگونه همدلی به بازی می انجامد. در حالی که شنوندگان با هر دو همدلی بالا و پایین برای اوج داستان، به طور کلی، شنوندگان با همدردی بیشتر در بیشتر تنظیم شده است. سخنرانانی که به شدت بیانگر هستند بیشتر احتمال دارد که هماهنگی روانی ایجاد کنند.
اکثر مردم می دانند که دانش آموزان برای تنظیم مقدار نور که به چشم می آیند تنظیم می شوند، اما دانش آموزان نیز به سرعت در پاسخ به اطلاعاتی که لحظه ای از لحظه ای پردازش می شوند، پراکنده می شوند. مطالعات قبلی که توجه و ارتباط را ارزیابی می کنند، معمولا از شنوندگان سوال می کنند که در مورد داستان بلندپروازی پس از این حادثه چه می گذرد و نیاز به فرد برای دستیابی به آگاهی یا گزارش خود از آنچه فکر می کنند و احساس می کند، حساسیت به تعصبات و مسائل مربوط به حافظه دارد. با این حال، این مطالعه، تعامل در زمان واقعی با ارزیابی پاسخ فیزیولوژیکی یا در این مورد، dilatiations دانش آموز است که نمی تواند فریب خورده و یا کنترل آگاهانه.
داستان های مربوطه
- سیستم Neurofeedback بیماران پارکینسون را قادر می سازد به طور داوطلبانه فعالیت موج مغزی را کنترل کنند
- اسکن پیشرفته التهاب مغزی مربوط به سندرم بیماری لایم پس از درمان را نشان می دهد
- مطالعه جدید نشان دهنده اهمیت تماس چشم است
"چشمها پنجره ای برای روح" است که بیان گر باستان است که توسط بسیاری از مطالعات علمی که تماشا کردن دانش آموزان و تماشای چشم به حالت های ذهنی مانند توجه و قصد را پیوند می دهد، بیان شده است. در اینجا ما نشان می دهیم که چشم ها نه تنها کارهای درونی یک ذهن را نشان می دهند اما زمانی که دو ذهن ارتباط برقرار می کند، نشان می دهد که "Thalia Wheatley، استاد علوم علوم روانشناختی و مغز و محقق اصلی آزمایشگاه اطلاعات اجتماعی شهر دارتموث می گوید.
شرکت کنندگان در این مطالعه، دانش آموزان دورتموث بالای 18 سال بودند که به طور منظم و شنوایی تصحیح شده بودند. سخنرانان فیلمبرداری به روایت های خودجوش خود را به تصویر می کشیدند، در حالی که تماشاگران دانش آموز خود را با یک چشم انداز مادون قرمز ردیابی می کردند. سپس چهار تصویر بسیار واضح و چهار کلیپ های ویدئویی کم بیان انتخاب شدند. خوانندگان مستقل فقط به صوتی گوش می دهند و از آنها خواسته می شود که چگونه هر روایت از یک نوار کشویی فیزیکی استفاده می کند. سپس داده ها برای جمع آوری یک سری زمانی از تغییر جهت برای هر روایت استفاده می شود. شنوندگان تماشا کلیپ های ویدئویی سخنرانان را در حالی که تماشا کردن دانش آموزان خود را دنبال شد. محققان به دنبال تماشای دانش آموزان توجه توجه آگاهانه، با مقایسه مقادیر دانش آموزان سخنران و شنوندگان برای لحظات هماهنگی، دوره هایی از توجه مشترک را مورد بررسی قرار دادند.
این مطالعه بر مبنای یافته های پیشین محققان نشان می دهد که الگوهای انقباض دانش آموزان، محتوای ذهنیت یا چیزی را که به آن توجه می شود، منعکس می شود. آنها قصد دارد تا آخرین یافته های خود را در مورد همزمان سازی دانش آموزان را از طریق یک مطالعه با استفاده از یک چشم انداز مادون قرمز دوگانه که می تواند برای ردیابی انعطاف پذیری یک بلندگو و شنونده در همان زمان استفاده شود، بررسی می کند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر
